จำทำไม

จำทำไม เออ แล้วจำทำไมอ่ะ
สิ่งนี้คงจะเป็นคำถามที่หาคำตอบไม่ได้ของใครหลายๆคน เมื่อความความสัมพันธ์จบลง ทว่าไม่มีสิ่งใดเลยที่ตายไปกับความสัมพันธ์ สิ่งที่ยังเหลืออยู่มีทั้งความรักและความทรงจำ
เคยได้ยินจากที่ไหนสักแห่งว่าความรักไม่ใช่สิ่งที่ทำให้เราเจ็บปวด แต่เป็นความทรงจำต่างหาก โคตรเห็นด้วยกับประโยคนี้เลยนะ
สมมติว่าเราเคยมากินร้านนี้กับคนๆนึงเพราะเค้าเป็นคนพามา เราจำเมนูโปรดที่เค้าชอบสั่งได้ วันหนึ่ง ทุกอย่างมันเปลี่ยนไป ความสัมพันธ์ต้องจบลง เรายอมรับเลยว่าไม่ใช่คนแข็งแกร่งพอที่จะเดินเข้าร้านนี้ได้โดยไม่รู้สึกอะไร ถ้าเลี่ยงได้ก็ขอไม่ไปเฉียดใกล้แบบเด็ดขาดอ่ะ เพราะรู้ว่าถ้าไปต้องแปลบไปถึงขั้วหัวใจแน่ๆ
แต่ก็นั่นแหละ คนเรามันไม่เหมือนกัน คนรู้จักในโลกโซเชี่ยลนางหนึ่งบอกว่าจะไปยึดติดกับสถานที่หรือสิ่งของทำไม ก็ถ้ามันจบไปแล้ว ก็แค่ใช้ชีวิตต่อไปให้เหมือนเดิม ให้เป็นปกติที่สุด อยากกินอะไรร้านไหนก็ไป ไม่เห็นจะต้องคิดถึงหรือสนใจเลยว่าเคยมีสิ่งที่เรียกว่า 'ความทรงจำ' อะไรที่นี่ คือบอกเลยว่านางสตรองมากกกก เพราะเราทำไม่ได้ว่ะ ไม่ได้แน่ๆ มันไม่ไหวจริงๆ

ถ้าจะฟังเพลง จำทำไม ขอบอกว่าต้องเวอร์ชั่นที่ นุช นีรนาท ร้องเท่านั้น เพราะมันช่างบาดลึกเหลือเกิน ฟังละโคตรเจ็บ

อยู่ตรงนี้ ทุกครั้งที่นอนเดียวดาย

แค่หลับตาก่อนนอนครั้งใด

ยังเห็นเธออยู่ เธอยังไม่ลบเลือนไป

จากวันนั้น วันนี้ฉันไม่มีใคร

เก็บอาการซ่อนความเสียใจ

ยังรักเธออยู่อีกนานไหม

ก็รู้ทั้งรู้ว่ารักเธอคงไม่ย้อนมา

รู้ทั้งรู้ต้องใช้เวลาเพื่อลืมเธอ เข้าใจ

แต่ทำไมๆ ต้องจำ เมื่อเธอไม่คิดจริงใจ

ทำไมๆ ความรักที่เธอนั้นลืมต้องเก็บมาคิดฟูมฟาย

อะไรๆ ยังย้อนเข้ามา ทุกช่วงเวลา

นั้นยังไม่เคยจางหาย วันที่ฉันมีเธอ

ไม่ว่าเวลาจะนานเท่าไร ฉันลืมไม่ได้จริงๆ

คนที่รักจริงจัง จะรักเพียงเธอทั้งหมดใจ 

ฉันลืมไม่ได้จริงๆ