สถานตากอากาศบางปู ไปดูนกนางนวล

ปีนี้เป็นปีที่สามติดต่อกันที่ได้มีโอกาสมาดูนกนางนวลที่สถานตากอากาศบางปู ได้เดินไปตาม 'สะพานสุขตา' ไปจนถึง 'ศาลาสุขใจ' 

ระหว่างทางเดินบนสะพานที่ทอดยาวเต็มไปด้วยนกนางนวลหลายพันตัวที่อพยพหนีหนาวมาจากไซบีเรีย นักท่องเที่ยวจำนวนมากพากันมาให้อาหารนก ณ สถานที่แห่งนี้

มองดูนกไป ในใจก็พาลคิดไปว่านกพวกนี้ช่างน่าอิจฉา มีทั้งอิสระเสรีและกำลังวังชาในการออกเดินทางมาไกลขนาดนี้

ปกตินกนางนวลจะอพยพหนีหนาวมาในช่วงเดือนตุลาคมถึงเดือนพฤศจิกายนของทุกปี ปีนี้ถือว่านกมาช้ากว่าปกติ ในขณะที่เขียนบันทึกนี้คือเดือนกุมภาพันธ์ก็ยังมีนกจำนวนมากที่ยังไม่กลับไซบีเรีย ไม่แน่ใจว่าปีหน้าพวกเขาจะมากันช่วงเดือนไหน แต่ที่แน่ๆจะพายายมาดู :)

คิดถึงปีที่แล้วตอนที่เข้าไปในตัวอาคาร 'ศาลาสุขใจ' ตอนนั้นมีโอกาสได้เห็นคุณตาคุณยาย คุณลุงคุณป้ามาเต้นลีลาศกันที่บริเวณลานในตัวอาคาร เพลงที่เปิดเป็นเพลงลูกกรุงในยุคของจอมพล ป. พิบูลสงครามซึ่งเป็นผู้ดำริให้สร้างสถานตากอากาศบางปูแห่งนี้ 

น่าเสียดายที่ปีนี้ไม่มีโอกาสได้เห็นลีลาศเพราะมาตั้งแต่หัววันเกินไป เห็นว่ากิจกรรมนี้จะมีทุกวันเสาร์เวลาประมาณ 4-5 โมงเย็น 

แนะนำว่าให้มาช่วงเย็นๆประมาณ 5 โมงไปเลยเพราะส่วนที่ดูนกนางนวลและให้อาหารเป็นพื้นที่กลางแจ้ง อากาศจะร้อนมาก ไม่ควรมาช่วงกลางวันเด็ดขาด 

ขากลับเดินผ่านบริเวณป่าชายเลน น่าเสียดายอีกแล้วที่ปีนี้ไม่ได้เห็นปลาตีนกับปูราชินีเพราะน้ำยังไม่ลด ปีที่แล้วมาตอนประมาณ 5 โมงเย็นเป็นช่วงน้ำลดพอดีเลยมีโอกาศได้เห็น

สรุปว่าปีนี้กลับไปด้วยความเฟลเล็กน้อยที่อะไรๆดูเหมือนจะไม่พอดีสักอย่าง แต่ไม่เป็นไร ปีหน้าจะมาหาใหม่นะเจ้านกนางนวล :)