เจ้าชายน้อย (Le Petit Prince) กับหนังเรื่องเพื่อนสนิท

รู้จักเจ้าชายน้อยครั้งแรกจากหนังเรื่องเพื่อนสนิท ตอนนั้นยังเด็กมาก ดูแล้วก็ไม่ได้วิเคราะห์ตามอะไรมากมาย รู้แต่ว่าดูจบแล้วหนังก็โอเค แต่ไม่ชอบตอนจบของเรื่องที่ไข่ย้อยไม่กลับไปหาดากานดา

 

อ้อ หนังเรื่องนี้ทำให้เพื่อนมหาลัยคนนึงของเราตัดสินใจมาเรียนที่เชียงใหม่เลยนะ นางเก็บข้าวเก็บของมาเรียนที่นี่หลายปีดีดักก็เพราะหนังเรื่องนี้ นางบอกว่าอยากได้แบบไข่ย้อยเลยมาตามหา ซึ่งตอนนี้เรียนจบแล้วนางก็ยังไม่เจอ ฮาาาาาาาาาาาาาา

หลายปีก่อนได้อ่านเจ้าชายน้อย อ่านตอนที่โตแล้ว เข้าใจว่าเจ้าชายน้อยเป็นหนังสือที่ใส่หน้ากากว่าเป็นวรรณกรรมเยาวชน แต่ส่วนตัวแล้วเราว่าไม่ใช่ เจ้าชายน้อยเป็นหนังสือที่ผู้ใหญ่ควรอ่าน เป็นหนังสือผู้ใหญ่ที่แฝงไปด้วยปรัชญาอันละเอียดอ่อน ใจความหลักของหนังสือเรื่องนี้คือการออกตามหาคุณค่าและความหมายของการมีชีวิต ประโยคที่ไพเราะที่สุดในเรื่องสำหรับเรามีอยู่ 2 ประโยคเด็ดๆคือ

'ัYou become responsible, forever, for what you have tamed.'

เธอต้องรับผิดชอบในทุกๆความสัมพันธ์ที่เธอสร้างขึ้นมา

'It is only with the heart that one can see rightly. What is essential is invisible to the eye.'

มีเพียงดวงใจเท่านั้นที่มองเห็นได้กระจ่างแท้ สิ่งสำคัญไม่อาจเห็นได้ด้วยตา

การเดินทางของเจ้าชายน้อยก็เปรียบได้กับไข่ย้อย ไข่ย้อยคือเจ้าชายน้อยที่หนีจากดอกกุหลาบ (ดากานดา) ไปเจอหมาจิ้งจอก (นุ้ย) ผู้ซึ่งสอนให้เขารู้จักกับการสร้างความสัมพันธ์และความรัก สุดท้ายตอนจบแตกต่างกัน ไข่ย้อยเลือกที่จะอยู่กับหมาจิ้งจอก (นุ้ย) แต่เจ้าชายน้อยเลือกที่จะกลับไปหาดอกกุหลาบ ไม่ว่าตอนจบจะเป็นยังไง ใจความสำคัญคือความสัมพันธ์นั้น เมื่อเกิดขึ้นแล้ว เป็นสิ่งที่จะคงอยู่ตลอดไป ในขณะที่มีโอกาส ความสำพันธ์จึงเป็นสิ่งที่ควรถนอม จริงมั้ยคะ :)